கடவுளாய்த் தான் நினைந்து,
கண்ணோரம் கனவு நிறைத்து,
கடலன்னை மடி தவழ்ந்தார்!
கரை உடைத்த கடுங்கோபம்!
காவு கொண்ட கடுங்கோரம்!
கதறிய உறவுகளின்...நெஞ்சம்
கனத்த வலியின் ஓலம்!
காட்சிப்பதிவாய்க் கண்முன்னே...
கனவிலும் நினைவிலும் -
ஜீரணிக்க முடியாமல்...
கண்களை நனைத்தபடி...
கலங்கிய நெஞ்சத்துள் இன்னும்...!
---கீர்த்தனா---
No comments:
Post a Comment